Zakład Ubezpieczeń Społecznych, oferując dofinansowanie dla pracodawców, aktywnie wspiera inicjatywy profilaktyczne, których celem jest utrzymanie zdolności pracowników do pracy przez cały okres ich aktywności zawodowej. W ramach konkursu ZUS wyłoni te projekty, które:
• przyczynią się do poprawy bezpieczeństwa w miejscu pracy,
• ograniczą ryzyko wystąpienia wypadków przy pracy lub chorób zawodowych,
• zmniejszą negatywny wpływ szkodliwych czynników występujących w środowisku pracy.

Wspierane finansowo inicjatywy powinny skutecznie eliminować zagrożenia zdrowotne i wypadkowe, a także podnosić poziom kultury bezpieczeństwa, poprawiać dobrostan pracowników oraz jakość warunków pracy. W latach 2018–2024 ZUS przeznaczył na ten cel ponad 624 miliony złotych, wspierając przeszło 7400 firm i instytucji. Zainteresowanie konkursem systematycznie rośnie – w ostatnich edycjach uczestniczyło w nim ponad 5000 podmiotów rocznie, z czego dofinansowanie otrzymywało między 1000 a 1300 wnioskodawców. W 2025 roku na realizację projektów przeznaczono 140 milionów złotych. W nadchodzącej edycji – planowanej na pierwszy kwartał 2026 roku – można spodziewać się podobnego lub nawet większego budżetu.

Warto jednak pamiętać, że konkurs ZUS cechuje się wysokim poziomem trudności – obejmuje wieloetapową, szczegółową ocenę wniosków, w której istotną rolę odgrywają również subiektywne interpretacje ze strony urzędników. Projekty przygotowane pobieżnie, w pośpiechu i bez odpowiedniego zaplecza merytorycznego mają coraz mniejsze szanse na sukces, szczególnie w obliczu rosnącej konkurencji i zaostrzających się kryteriów.

Dlatego też, aby zwiększyć swoje szanse na uzyskanie dofinansowania – zwłaszcza w przypadku inwestycji w systemy klimatyzacji przeznaczone do pracy w mikroklimacie gorącym lub zimnym – warto rozpocząć przygotowania już w trzecim kwartale 2025 roku.

Czym jest mikroklimat?

Mikroklimat to zespół warunków fizycznych otoczenia – głównie temperatury, wilgotności, ruchu powietrza i promieniowania cieplnego – które panują w określonym, niewielkim obszarze, np. w miejscu pracy, biurze, hali produkcyjnej czy magazynie. W przeciwieństwie do klimatu ogólnego (makroklimatu), mikroklimat odnosi się do warunków bezpośrednio oddziałujących na organizm człowieka w konkretnym miejscu i czasie.

Główne parametry mikroklimatu:

• Temperatura powietrza – wpływa bezpośrednio na odczucie ciepła.
• Wilgotność względna – oddziałuje na zdolność organizmu do odparowywania potu.
• Prędkość ruchu powietrza – decyduje o konwekcji ciepła z powierzchni skóry.
• Promieniowanie cieplne – wpływa na przenoszenie ciepła z nagrzanych powierzchni na organizm poprzez niewidzialne promieniowanie podczerwone.

Metody pomiaru i oceny mikroklimatu

Badanie mikroklimatu, wbrew pozorom, nie jest sprawą prostą. Można stosować następujące metody pomiaru:

• Temperatura powietrza lub temperatura operacyjna – termometry z czujnikami oporowymi platynowymi, np. Pt100.
• Średnia temperatura promieniowania – termometr rtęciowy, termopara lub termometr z czujnikiem oporowym umieszczony w poczernionej kuli, która wchłania promieniowanie podczerwone.
• Prędkość przepływu powietrza – anemometr kierunkowy, łopatkowy, termistorowy.
• Wilgotność – higrometr lub psychrometr.
• Ocena wpływu mikroklimatu na organizm człowieka – przeprowadzana jest na podstawie powyższych pomiarów oraz tempa metabolizmu poprzez wyliczenie tzw. wskaźników WGTB, IREQ, PMV, PPD, ET, a następnie porównanie ich z wymaganiami określonymi w normach i przepisach. Na tej podstawie określa się także poziom ryzyka w Ocenie Ryzyka Zawodowego.
• Pomiary i wyliczenia wskaźników powinny być wykonywane przez uprawnione laboratoria, dysponujące odpowiednimi przyrządami pomiarowymi i kwalifikacjami.

W dalszej części artykułu szczegółowo zostanie omówiony temat badań pod kątem konkursu ZUS na poprawę warunków pracy.

Dlaczego tak wielką wagę przywiązuje się do zagrożeń spowodowanych niekorzystnym mikroklimatem?

Wysiłek fizyczny skutkuje wzrostem temperatury wewnętrznej organizmu w sposób proporcjonalny do intensywności obciążenia fizycznego. W fizjologicznych warunkach homeostazy temperatura głęboka ciała utrzymuje się w przedziale 36–37°C. W niekorzystnych warunkach, np. podczas ekspozycji na gorący mikroklimat lub w przypadku stosowania termoizolacyjnej odzieży, może wystąpić hipertermia.

Hipertermia to stan patologicznego podwyższenia temperatury ciała, wywołany czynnikami egzogennymi (zewnętrznymi), takimi jak ekspozycja na promieniowanie słoneczne, kąpiel w gorącej wodzie czy wysoka temperatura otoczenia, bądź endogennymi – nadmierna produkcja ciepła i upośledzenie jego oddawania, np. w przebiegu chorób metabolicznych lub podczas intensywnego wysiłku fizycznego.

Nieleczona hipertermia może prowadzić do uszkodzenia struktur ośrodkowego układu nerwowego, w tym mózgu, a w skrajnych przypadkach – do zgonu.

Bezpośrednie następstwa hipertermii obejmują:
• bolesne skurcze mięśni szkieletowych (tzw. skurcze cieplne),
• astenia, zawroty głowy, zaburzenia świadomości,
• omdlenie cieplne,
• wyczerpanie cieplne (heat exhaustion),
• udar cieplny (heat stroke) – stan bezpośredniego zagrożenia życia.

Z kolei praca w warunkach ekspozycji na zimno może prowadzić do ogólnoustrojowego wychłodzenia organizmu. Hipotermia to stan obniżenia temperatury wewnętrznej ciała poniżej 35°C. Może dojść do niej także w warunkach temperatur dodatnich, zwłaszcza przy długotrwałym kontakcie z zimnym środowiskiem i dużej wilgotności.

Objawy ogólnoustrojowej hipotermii:
• spowolnienie psychoruchowe, niezborność ruchów (ataksja),
• drażliwość, dezorientacja, omamy, splątanie,
• tachykardia, dreszcze, bóle kończyn,
• pogorszenie oceny sytuacji i zdolności podejmowania decyzji, zachowania irracjonalne.

W zaawansowanej hipotermii (poniżej 34°C) może dojść do utraty przytomności, a przy dalszym obniżeniu temperatury (<27°C) – do zatrzymania krążenia w mechanizmie migotania komór.

Miejscowe wychłodzenie prowadzi do odmrożeń, najczęściej w obrębie dystalnych części ciała: palców rąk i stóp, małżowin usznych, nosa.

• Odmrożenia I°: sinoczerwone zabarwienie skóry, pęcherze surowicze, ból.

• Odmrożenia II°: skóra staje się biała, krucha, a po ogrzaniu może ciemnieć; występuje utrata czucia i upośledzenie sprawności manualnej.

Ekspozycja na zimno może również skutkować infekcjami dróg oddechowych, tzw. objawami przeziębienia.

W celu ograniczenia niekorzystnych skutków ekspozycji na ekstremalne warunki termiczne (zarówno gorące, jak i zimne środowisko pracy) zaleca się:
• modyfikację parametrów środowiskowych – np. stosowanie systemów klimatyzacyjnych i wentylacyjnych, skracanie czasu ekspozycji (środki ochrony zbiorowej),
• kontrolę intensywności wysiłku fizycznego oraz stosowanie odzieży ochronnej o odpowiednich parametrach izolacyjności cieplnej (środki ochrony indywidualnej).

Takie działania mają na celu ograniczenie obciążenia termicznego ustroju, a tym samym prewencję powikłań zdrowotnych związanych z mikroklimatem stanowiska pracy.

Zanim zdarzył się pierwszy wypadek przy pracy – może było to połamanie się sapiensa po upadku z drzewa, gdzie wspinał się po owoc, albo zranienie przy odłupywaniu kamienia na grot do dzidy – tenże praprzodek już zmagał się z morderczym upałem lub zabójczym zimnem. I proszę, minęło tylko jakieś 7 500 lat i w sprawie gorąca lub zimna mamy:

Rozporządzenia:

• Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej (MPiPS) w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy,
• Rozporządzenie MPiPS w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe,
• Rozporządzenie MPiPS w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy,
• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie,
• Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników,
• Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów,
• i inne.

Normy:

• PN-EN 27243:2005 – Środowiska gorące. Wyznaczanie obciążenia termicznego działającego na człowieka podczas pracy, oparte na wskaźniku WBGT,
• PN-EN ISO 7933:2005 – Ergonomia środowiska termicznego. Środowiska gorące. Analityczne wyznaczanie i interpretacja stresu cieplnego z wykorzystaniem obliczeń przewidywanego obciążenia termicznego (oryg.),
• PN–EN ISO 7730:2006 – Ergonomia środowiska termicznego. Analityczne wyznaczanie i interpretacja komfortu termicznego z zastosowaniem obliczania wskaźników PMV i PPD oraz kryteriów lokalnego komfortu termicznego,
• PN-EN ISO 11079:2008 – Ergonomia środowiska termicznego. Wyznaczanie i interpretacja stresu termicznego wynikającego z ekspozycji na środowisko zimne z uwzględnieniem wymaganej izolacyjności cieplnej odzieży (IREQ) oraz wpływu wychłodzenia miejscowego,
• oraz jeszcze 31 innych norm uzupełniających (wg: „Oddziaływanie środowiska termicznego na organizm człowieka”, Centralny Instytut Ochrony Pracy 2021 r.).

Z początkiem 2026 roku prawdopodobnie wejdą w życie zmiany w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej dotyczącym ogólnych przepisów BHP – w szczególności w zakresie mikroklimatu w środowisku pracy. Nowelizacja ma na celu dostosowanie regulacji do coraz bardziej odczuwalnych skutków zmian klimatycznych, w tym rosnącej liczby dni z ekstremalnymi upałami, które realnie zagrażają zdrowiu i bezpieczeństwu pracowników. Dotychczasowe przepisy skupiają się wyłącznie na minimalnych temperaturach, pomijając problem temperatur maksymalnych. Co więcej, obecne regulacje odnoszą się głównie do warunków wynikających z procesów technologicznych, a nie z warunków atmosferycznych. Ta luka prawna zostanie teraz uzupełniona. Nowe regulacje wprowadzą obowiązek utrzymania temperatur w miejscu pracy na poziomie nieprzekraczającym określonych wartości – niezależnie od rodzaju źródła ciepła, czy to technologicznego, czy naturalnego. W praktyce oznacza to konieczność zapewnienia skutecznego chłodzenia pomieszczeń, najczęściej poprzez montaż klimatyzacji. Choć przewidziano alternatywę w postaci tzw. środków organizacyjnych, takich jak dodatkowe przerwy, praca zdalna, skrócony czas pracy czy odpoczynek w klimatyzowanych strefach, rozwiązania te mogą poważnie zakłócić codzienne funkcjonowanie firm. Opisana alternatywa ma na celu ograniczenie ekspozycji na ciepło lub zimno, tworząc złudne wrażenie, że nie wiąże się to z koniecznością wydatków inwestycyjnych. Niemniej takie środki organizacyjne byłyby przyczyną obniżenia efektywnego czasu pracy, czyli de facto spadku wydajności lub koniecznością zatrudnienia dodatkowych pracowników w celu utrzymania zdolności produkcyjnych.

Nadal obowiązywać będzie wymóg zapewnienia napojów, odpowiedniej odzieży roboczej i innych środków łagodzących skutki upałów. Eksperci już dziś ostrzegają przed ryzykiem dezorganizacji pracy i pogorszeniem wydajności w wielu branżach.

Rozsądnym, przyszłościowym i bardziej opłacalnym dla pracodawców rozwiązaniem jest inwestycja w systemy klimatyzacji chłodzącej. Tym bardziej, że już teraz możliwe jest pozyskanie dofinansowania z ZUS – nawet do 200 tys. zł – w ramach Konkursu ZUS. Realizacja takiego projektu z wyprzedzeniem daje szansę nie tylko na znaczące wsparcie finansowe, ale też na spokojne wejście w sezon upałów 2027 roku – bez presji nowych przepisów i bez zagrożenia dla zdrowia pracowników.

Branże szczególnie zagrożone mikroklimatem gorącym

Branże szczególnie narażone na występowanie gorącego mikroklimatu w pomieszczeniach pracy to te, w których procesy technologiczne generują znaczne ilości ciepła, a wentylacja jest niewystarczająca. W takich warunkach temperatura wewnątrz obiektów często przekracza wartości bezpieczne dla zdrowia pracowników, zwłaszcza w sezonie letnim.

Poniżej przedstawiono kluczowe sektory i źródła ciepła, które najczęściej wymagają wdrożenia rozwiązań chłodzących:

• Przemysł spożywczy: piekarnie, cukiernie, przetwórnie i zakłady garmażeryjne
• Przemysł metalurgiczny i obróbka metali: hale hutnicze, kuźnie, odlewnie i warsztaty spawalnicze
• Pralnie przemysłowe i farbiarnie: urządzenia parowe oraz suszarki
• Drukarnie i zakłady poligraficzne: maszyny drukujące, suszarki UV i systemy utrwalania farb
• Przetwórstwo tworzyw sztucznych i gumy: wtryskarki, wytłaczarki i inne urządzenia technologiczne
• Warsztaty samochodowe i lakiernie: promienniki ciepła, komory
• Zaplecza gastronomiczne i kuchnie przemysłowe: piece, grille, frytownice
• Serwerownie i zaplecza IT: urządzenia elektroniczne

Branże szczególnie zagrożone mikroklimatem zimnym

Branże narażone na zimny mikroklimat w pomieszczeniach to przede wszystkim te, w których temperatura środowiska pracy jest sztucznie obniżana ze względów technologicznych lub logistycznych. W takich przypadkach wymagane jest utrzymywanie niskich temperatur, co powoduje konieczność stosowania odpowiednich rozwiązań grzewczych, osłon termicznych, ubioru ochronnego, a niekiedy również specjalistycznej klimatyzacji nagrzewającej.

Przykładowe branże:

• Przemysł spożywczy, zwłaszcza: zakłady przetwórstwa mięsa, ryb, mleka; zakłady mrożonek, chłodnie i mroźnie; pakowalnie świeżej żywności
• Logistyka chłodnicza i magazyny: centra dystrybucji żywności, magazyny chłodnicze i mroźnicze, terminale przeładunkowe z kontrolowaną temperaturą
• Przemysł farmaceutyczny i biotechnologiczny: laboratoria z kontrolowaną temperaturą, magazyny leków wymagających chłodzenia, zakłady produkcyjne z wymogiem sterylnych, chłodnych warunków
• Branża gastronomiczna: zaplecza chłodnicze restauracji i hoteli, hurtownie gastronomiczne
• Przetwórstwo owoców i warzyw: sortownie, przechowalnie, pakownie pracujące w niskich temperaturach dla zachowania świeżości produktów
• Przemysł chemiczny i kosmetyczny: procesy produkcyjne wymagające niskich temperatur (np. mieszanie, pakowanie, przechowywanie surowców)

Wpływ mikroklimatu na zdrowie pracowników może mieć zarówno charakter nagły, jak i długofalowy. Często rozwija się niezauważenie, bez jednoznacznych objawów. Skutki tego oddziaływania ujawniają się nierzadko dopiero po wielu latach w postaci chorób przewlekłych czy trwałego pogorszenia stanu zdrowia. Z tego względu ochrona przed niekorzystnym mikroklimatem nie powinna być traktowana jedynie jako element poprawy komfortu pracy – to realna inwestycja w zdrowie, a w niektórych przypadkach nawet w życie zatrudnionych osób. Niestety, ryzyko związane z mikroklimatem wciąż bywa marginalizowane, a ograniczenia budżetowe często zniechęcają pracodawców do podejmowania działań profilaktycznych. Tymczasem dostępne środki w ramach Konkursu ZUS na poprawę warunków BHP mogą umożliwić wdrożenie skutecznych rozwiązań technicznych – takich jak systemy klimatyzacyjne czy wentylacyjno-klimatyzacyjne – które realnie zmniejszają zagrożenie.

Warto zadać sobie kilka kluczowych pytań:
• Ile dni nieobecności w Twojej firmie może wynikać z problemów zdrowotnych wywołanych przez nieodpowiedni mikroklimat?
• Jak często takie absencje zakłócają pracę zespołów, powodują opóźnienia i generują dodatkowe koszty?
• Jakie straty ponosisz z tego tytułu i jak długo jeszcze możesz sobie na nie pozwolić?

Statystyki są alarmujące: w ciągu ostatnich trzech lat pracodawcy i ZUS wypłacali świadczenia chorobowe za ponad 134 miliony dni niezdolności do pracy rocznie, co przekłada się na 367 lat ciągłej absencji i koszty przekraczające 25 miliardów złotych rocznie. Dodatkowo, co roku wypłacanych jest ponad 40 tysięcy jednorazowych odszkodowań – średnio 110 dziennie – na łączną kwotę ponad 400 milionów złotych.  To nie są tylko dane statystyczne – to również realne pieniądze Twojej firmy. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że część tych kosztów wynika z problemów zdrowotnych spowodowanych narażeniem na mikroklimat gorący lub zimny. Dlatego inwestycje w eliminację tych zagrożeń nie tylko mają sens – są wręcz koniecznością.  Z tego powodu projekty ukierunkowane na poprawę warunków mikroklimatycznych, np. poprzez montaż klimatyzacji, często oceniane są wysoko i otrzymują dofinansowania na maksymalnym możliwym poziomie. Szansa na ich realizację jest jak najbardziej realna – pod warunkiem odpowiedniego przygotowania dokumentacji konkursowej oraz spełnienia formalnych i merytorycznych kryteriów.

W tym procesie warto – a wręcz należy – skorzystać ze wsparcia specjalistów, takich jak zespół OpenZUS.pl, który posiada wieloletnie doświadczenie w skutecznym przeprowadzaniu firm przez wszystkie etapy Konkursu – od identyfikacji zagrożeń, przez przygotowanie kompletnej dokumentacji, aż po finalne rozliczenie projektu.  Próba samodzielnego pozyskania dotacji od ZUS może zakończyć się niepowodzeniem – o powodach tej trudności i pułapkach procesu aplikacyjnego przeczytasz w dalszej części artykułu.

Zgodnie z obowiązującymi zasadami, o dofinansowanie w ramach Konkursu organizowanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych mogą ubiegać się płatnicy składek ZUS, którzy na dzień składania wniosku spełniają łącznie poniższe kryteria:

• Prowadzą działalność gospodarczą na terenie Polski i posiadają numer NIP
• Nie mają żadnych zaległości w opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne ani zdrowotne
• Nie posiadają zaległości podatkowych
• Nie są objęci postępowaniem upadłościowym, układowym, likwidacyjnym ani nie działają pod zarządem komisarycznym
• Nie starają się o kolejne dofinansowanie przed upływem 3 lat od dnia wypłaty poprzedniego dofinansowania
• Nie wnioskują o dofinansowanie wcześniej niż 3 lata od daty zwrotu wcześniej otrzymanego dofinansowania (jeśli byli do tego zobowiązani)
• Dysponują kwalifikowanym podpisem elektronicznym zgodnym z wymogami ZUS

Ważne wyłączenia i uwagi:

• Z udziału w konkursie wyłączeni są rolnicy opłacający składki wyłącznie do KRUS – nie dotyczy to jednak ich pracowników, jeśli składki za nich są odprowadzane do ZUS
• Nie kwalifikują się również jednostki mundurowe (np. zawodowa straż pożarna) oraz inne instytucje podlegające resortowym systemom ubezpieczeń – czyli podlegające MSWiA lub MON
• ZUS bardzo skrupulatnie weryfikuje zgodność wpłat składek – zarówno pod względem ich wysokości, jak i terminowości. Nawet niewielka zaległość, np. 1 grosz przez jeden dzień, może spowodować odrzucenie wniosku. Ten wymóg należy traktować absolutnie priorytetowo
• Istnienie układu ratalnego z ZUS (o ile jest realizowany zgodnie z harmonogramem) nie wyklucza udziału w konkursie

Konkurs ZUS, którego celem jest wspieranie działań mających na celu utrzymanie zdolności do pracy przez cały okres aktywności zawodowej pracowników, jest skierowany do szerokiego grona odbiorców – niezależnie od skali zatrudnienia, rodzaju prowadzonej działalności czy formy prawnej firmy. Nie ma znaczenia, czy wnioskodawcą jest jednoosobowa działalność gospodarcza, spółka osobowa lub kapitałowa, organizacja pozarządowa, czy jednostka sektora finansów publicznych – kluczowe jest wyłącznie spełnienie wszystkich warunków formalnych określonych w regulaminie Konkursu. Dodatkową szansę na uzyskanie wsparcia mają osoby i firmy prowadzące kilka odrębnych działalności. Przykładowo, właściciel jednoosobowej działalności, będący jednocześnie wspólnikiem w spółce, może złożyć wniosek osobno dla każdej jednostki posiadającej indywidualny numer NIP. Dotyczy to również oddziałów firm – o ile posiadają osobny NIP i spełniają inne kryteria formalne. Nie stanowi również przeszkody powiązanie kapitałowe czy organizacyjne – spółki wchodzące w skład jednej grupy mogą składać osobne wnioski, jeśli funkcjonują jako odrębne podmioty z własnym NIP-em. Przykładowo, każda fabryka działająca jako osobna jednostka może samodzielnie ubiegać się o dofinansowanie z ZUS, np. na poprawę systemu wentylacji czy klimatyzacji w miejscu pracy.

Prawdopodobnie już na początku stycznia 2026 roku ZUS ogłosi szczegóły nowej edycji konkursu na dofinansowanie działań prewencyjnych  w zakresie BHP. W komunikacie znajdą się m.in. terminy rozpoczęcia i zakończenia naboru wniosków oraz kompletna dokumentacja konkursowa. Warto podkreślić, że z roku na rok czas przeznaczony na składanie wniosków systematycznie się skraca. W 2024 roku nabór wniosków trwał do 27 marca, natomiast w  2025 roku termin upłynął już 10 marca. Należy więc spodziewać się, że w 2026 roku ten okres będzie równie krótki – co oznacza, że na przygotowanie kompletnego i poprawnego wniosku nie będzie wiele czasu. Wszystkie wnioski przechodzą dwuetapową ocenę – najpierw szczegółową ocenę formalną, prowadzoną przez wyznaczone oddziały ZUS, a następnie ocenę merytoryczną, realizowaną przez ekspertów z Centralnego Instytutu Ochrony Pracy (CIOP). Ten drugi etap ma charakter mniej przejrzysty, a jego kryteria nie zawsze są jednoznacznie interpretowane, co dodatkowo podnosi poprzeczkę dla wnioskodawców. Lista rankingowa wyłaniająca beneficjentów konkursu publikowana jest zazwyczaj na początku września. Wybrane podmioty zazwyczaj podpisują z ZUS umowy do końca roku. Realizacja projektów rozpocznie się w styczniu 2027 i musi trwać  trzy lub sześć miesięcy. Po zakończeniu inwestycji następuje etap rozliczenia oraz szczegółowej kontroli wykonania zapisów umowy z ZUS. Ostatnia transza środków wypłacana jest dopiero po zatwierdzeniu wyników tej kontroli. Okres trwałości projektu – czyli obowiązkowego utrzymania efektów inwestycji – będzie trwał do 2030 roku lub do początku 2031 roku, w zależności od daty odbioru projektu.

Przy planowaniu projektu związanego z instalacją klimatyzacji niezbędne jest uwzględnienie odpowiednio rozplanowanego harmonogramu działań, dostosowanego do charakteru i wymagań tego typu inwestycji. Kluczowe znaczenie ma posiadanie aktualnych i wcześniejszych wyników badań mikroklimatu, wykonanych zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem Ministra Zdrowia dotyczącym badań i pomiarów czynników szkodliwych w środowisku pracy.

1. Badania mikroklimatu – fundament projektu

Aby projekt klimatyzacji został zakwalifikowany w ramach działania nr 15 z Katalogu działań inwestycyjnych i doradczych, konieczne jest przedłożenie dwóch kompletów pomiarów środowiska pracy: wcześniejszych i aktualnych – wykonanych w odpowiednim odstępie czasu. Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy w § 12 stwierdza:

1. W przypadku występowania mikroklimatu zimnego albo gorącego badania i pomiary wskaźników mikroklimatu, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 228 § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, wykonuje się raz w roku.
2. Jeżeli podczas dwóch ostatnich badań wartości wskaźników mikroklimatu nie przekraczały wartości dopuszczalnych dla 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy, pracodawca może wykonywać je raz na dwa lata.

Ponadto wymagane są:

• projekt techniczny planowanych rozwiązań;
• szczegółowa oferta urządzeń;
• oraz inne dokumenty, które omawiamy w dalszej części artykułu (link)

Z tego względu przygotowania warto rozpocząć już w III kwartale 2025 roku– później może być już za późno.

2. Ogłoszenie konkursu

Na początku stycznia 2026 r. ZUS opublikuje zaktualizowane regulaminy, instrukcje oraz wzory dokumentów. Wcześniej przygotowane materiały należy wówczas ponownie zweryfikować pod kątem ich zgodności z aktualnymi wymaganiami.

3. Złożenie wniosku

Wniosek wraz z wymaganymi załącznikami należy złożyć wyłącznie elektronicznie za pomocą aktywnego formularza PDF dostępnego na platformie prewencja.zus.pl – możliwe jest to tylko w czasie trwania naboru wniosków.

4. Ocena formalna i ewentualne poprawki

Po zakończeniu naboru ZUS przystępuje do oceny formalnej dokumentów. W jej trakcie wielu wnioskodawców otrzymuje wezwania do uzupełnienia braków lub skorygowania błędów. Możliwe scenariusze to konieczność poprawy:

• wyłącznie wniosku;
• wniosku i załączników;
• tylko załączników.

ZUS przewiduje tylko jeden termin 14-dniowy na złożenie wszystkich wymaganych poprawek – niezależnie od liczby uchybień. Proces ten zwykle rozpoczyna się już kilka dni po zamknięciu naboru i trwa do III kwartału danego roku. Warto podkreślić, że pomimo tej „drugiej szansy”, ponad 50% wniosków zostaje odrzuconych już na etapie oceny formalnej – co potwierdzają dane z lat 2021–2024. Dlatego tak ważne jest, aby dokumentację przygotować skrupulatnie i z odpowiednim wyprzedzeniem.

5. Ocena merytoryczna

Po pozytywnym przejściu weryfikacji formalnej, wnioski trafiają do ekspertów z Centralnego Instytutu Ochrony Pracy, którzy przeprowadzają ocenę merytoryczną. Analizowana jest zasadność projektu, jakość przedstawionej dokumentacji oraz argumentacja – przy czym ocena ta ma w dużym stopniu charakter subiektywny. Etap ten zazwyczaj przypada na trzeci kwartał roku konkursowego. Na tym etapie odpada kolejna część projektów – ponad 1/3 z tych, które przeszły ocenę formalną, nie uzyskuje akceptacji merytorycznej. Ostatecznie tylko ok. 25% wszystkich złożonych wniosków kończy się przyznaniem dofinansowania, według danych z poprzednich edycji.

6. Podpisanie umowy z ZUS

Zwycięzcy konkursu zapraszani są do podpisania umowy z ZUS, zazwyczaj w czwartym kwartale. Choć może się wydawać, że to już formalność, w rzeczywistości ponad 10% wyłonionych beneficjentów ostatecznie nie otrzymuje wsparcia. Dlaczego? Najczęściej powodem są drobne zaległości w składkach – nawet drobna kwota i jeden dzień opóźnienia może skutkować natychmiastową utratą prawa do dotacji. Inni rezygnują z realizacji projektu z powodu zmian organizacyjnych w firmie lub po zapoznaniu się z zapisami umowy, które okazują się dla nich zbyt wymagające. Część wnioskodawców traci prawo do dofinansowania z powodu nieprawdziwych oświadczeń złożonych na etapie aplikacyjnym.

7. Rozpoczęcie realizacji projektu

Zgodnie z zapisami umowy, realizacja projektu może rozpocząć się najwcześniej 2 stycznia roku następującego po podpisaniu umowy. Od tej daty dopiero można rozpoczynać zakupy i ponosić koszty inwestycji – wcześniejsze wydatki nie będą uznane za kwalifikowalne.

8. Pierwsza transza dofinansowania

Na początku realizacji projektu ZUS przekazuje pierwszą transzę środków – 60% przyznanej kwoty, która wypłacana jest w ciągu 14 dni od podpisania umowy. W tym czasie beneficjent ma 3 lub 6 miesięcy -w zależności od deklaracji zawartej we wniosku – na zrealizowanie inwestycji, w tym m.in. zakup i montaż urządzeń.

9. Sprawozdanie końcowe i rozliczenie

Po zakończeniu inwestycji, wnioskodawca zobowiązany jest do przygotowania i złożenia szczegółowego sprawozdania z realizacji projektu – zgodnie z terminem wskazanym w umowie. Należy podkreślić, że opracowanie końcowego sprawozdania to proces równie wymagający, jak przygotowanie samego wniosku. Dokumentacja jest obszerna i musi być zgodna z wytycznymi konkursowymi. Jeśli chcesz u niknąć problemów z zatwierdzeniem sprawozdania, przejść kontrolę ZUS bez zastrzeżeń oraz otrzymać drugą transzę środków -pozostałe 40%, warto rozważyć powierzenie obsługi całego procesu rozliczenia specjalistom – np. w ramach Pakietu Complex, który oferujemy. Dzięki temu zyskujesz pewność, że cały proces przebiegnie sprawnie, bez zbędnych komplikacji.

10. Kontrola realizacji projektu

Kontrola odbywa się po zatwierdzeniu sprawozdania końcowego. W tym czasie ZUS przeprowadza odbiór techniczny oraz weryfikację dokumentacji projektu. Często kontrolę wykonują byli pracownicy różnych instytucji, takich jak UDT czy PIP.

11. Ankieta oceny odbierającego projekt

Co ciekawe, ZUS gromadzi takie nieistotne informacje, a wypełnienie ankiety nimi jest obowiązkowe. Bez jej przesłania nie zostanie wypłacona pozostała część dotacji.

12. Druga transza dofinansowania

Po pozytywnej ocenie w okresie 30 dni od zakończenia kontroli, beneficjent otrzymuje brakujące 40% przyznanej kwoty wsparcia.

13. Okres trwałości projektu

Realizacja projektu musi być utrzymana przez minimum trzy lata od momentu zatwierdzenia odbioru przez przedstawiciela ZUS. Coraz częściej pod koniec tego okresu ZUS przeprowadza zapowiedziane kontrole, aby sprawdzić, czy beneficjent wywiązał się z warunków umowy. Po zakończeniu tego czasu następuje ostateczne rozliczenie projektu.

Uczestnicy konkursu są zobowiązani nie tylko do prawidłowego wdrożenia projektu, ale również do utrzymania jego efektów przez tzw. okres trwałości, który wynosi trzy lata od zakończenia realizacji inwestycji. Przykładowo: jeśli wniosek zostanie złożony w pierwszym kwartale 2026 roku, a projekt zostanie zrealizowany w 2027 roku, to beneficjent będzie musiał zachować efekty projektu przynajmniej do  2030 roku. W tym czasie należy zapewnić:

• status płatnika składek i niezalegania z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne;
• wartość czynników charakteryzujących warunki pracy, w tym pomiarów objętych realizowanym projektem, na co najmniej, takim samym poziomie, jak w dniu odbioru zrealizowanego projektu konkursowego;
• liczbę osób zatrudnionych na stanowiskach objętych projektem na poziomie podobnym (o tym co znaczy „podobnym” poniżej) do stanu na dzień odbioru projektu oraz posiadanie przez nie odpowiednich kwalifikacji, wymaganych przepisami prawa do użytkowania środków trwałych i wyposażenia zakupionych w ramach projektu – o ile takie kwalifikacje są wymagane;
• własność środków trwałych i wyposażenia zakupionych w ramach projektu;
• środki trwałe i wyposażenie zakupione w ramach projektu w stanie zapewniającym wykorzystanie ich w celu, w jakim zostały zakupione oraz ich użytkowanie, chyba że uległy awarii lub zniszczeniu;
• działania informacyjnych – tablice informujące o realizacji projektu w ramach konkursu ZUS.

Warto zaznaczyć, że niektóre z powyższych wymagań nie zostały jasno sprecyzowane w dokumentacji konkursowej. Na przykład nie ma jednoznacznych wytycznych dotyczących dopuszczalnych zmian zatrudnienia – czy są one oceniane ilościowo, procentowo, czy też jakie jest dopuszczalne odchylenie, zarówno w dół, jak i w górę? Podobnie kwestia zaległości wobec ZUS może być różnie interpretowana – czy to chwilowy brak płatności, czy sytuacja wymagająca formalnych działań windykacyjnych. W przypadku awarii lub zniszczenia zakupionego sprzętu wymagane jest dostarczenie dokumentów potwierdzających jego likwidację lub utylizację, jednak brak szczegółowych wytycznych, które mogłyby zwolnić beneficjenta z obowiązku naprawy lub wymiany sprzętu.

Podobna niejasność dotyczy stanu innych posiadanych maszyn, urządzeń i instalacji, nie będących bezpośrednio  przedmiotem projektu, które opisywane są w różnych dokumentach, złączanych do składanego wniosku. Podczas relatywnie długiego czasu postępowania konkursowego, realizacji projektu i jego okresu trwałości, mogą zachodzić zmiany w stanie ich posiadania i sprawności. Na przykład mogą się zmieniać maszyny będące źródłami ciepła/zimna lub poziom ich emisji albo wydajność wcześniej posiadanej wentylacji. Zmiany te mogą wpływać na parametry środowiska pracy i dobór działań prewencyjnych, będących przedmiotem wnioskowanego projektu. Zasady Konkursu w ogóle nie przewidują takiej, naturalnej przecież, sytuacji, ale dla dociekliwego kontrolera mogą być argumentem do nie rozliczenia projektu i zwrotu dofinansowania.

W trakcie trwania okresu trwałości beneficjent ma obowiązek informacyjny oraz może podlegać wizytom monitorującym ze strony ZUS. Wykrycie nieprawidłowości może skutkować obniżeniem wysokości dofinansowania lub koniecznością jego częściowego bądź całkowitego zwrotu. Aktualne dane pokazują, że nawet do 30% projektów napotyka problemy formalne na etapie rozliczenia po zakończeniu realizacji. Dlatego gorąco zachęcamy do skorzystania z naszej oferty Pakietu Complex, który pomaga uniknąć tych trudności.

Projekt musi dotyczyć wyłącznie istniejącego stanowiska pracy, na którym zatrudniony jest pracownik w dniu składania wniosku. Dofinansowanie może sięgnąć maksymalnie 80% kosztów kwalifikowanych inwestycji, przy czym minimalna kwota wsparcia wynosi 10 000 zł, a maksymalna 200 000 zł. Oznacza to, że wnioskodawca zobowiązany jest do wniesienia co najmniej 20% wartości projektu jako wkładu własnego. Dodatkowo całe środki finansowe muszą zostać zaangażowane jeszcze przed otrzymaniem drugiej transzy dofinansowania, tj. 40% przyznanego dofinansowania. Korzyści finansowe mogą być jednak znaczące – szczególnie po uwzględnieniu rozliczenia podatku VAT. Przykład: projekt montażu systemu klimatyzacji: 250 000 zł brutto = ok. 203 000 zł netto + ok. 47 000 zł VAT. Projekt został dofinansowany maksymalną kwotą 200 000 zł. Po odzyskaniu VAT realny koszt własny wnioskodawcy wyniósł jedynie ok. 3 000 zł, co przekłada się na gigantyczną stopę zwrotu przekraczającą 8300%. Aby osiągnąć taki wynik, konieczne jest przygotowanie projektu o wysokiej jakości merytorycznej i wygranie konkursu – a to już nasza domena i wspólny cel: zdobyć dofinansowanie z ZUS.

Należy pamiętać, że działania inwestycyjne w zakresie klimatyzacji dotyczą działań opisanych w Katalogu jako Działanie nr 15 – mikroklimat zimny bądź gorący. W konkursie ZUS działania w tym zakresie mogą dotyczyć zakupu i instalacji urządzeń i elementów klimatyzacji ogólnej do stosowania w warunkach mikroklimatu gorącego lub zimnego. Koszty centrali klimatyzacyjnych, centrali wentylacyjno-klimatyzacyjnych, wentylatorów, filtrów, nawiewników powietrza, regulatorów i przewodów można dofinansować w 80% wartości projektu brutto, do kwoty dofinansowania 200 000 zł, pod warunkiem występowania przekroczenia wartości dopuszczalnych wskaźników mikroklimatu gorącego lub zimnego na stanowiskach pracy. Przekroczenie to musi być spowodowane emisją ciepła lub zimna z maszyn i procesów technologicznych. Nie podlegają dofinansowaniu: urządzenia i instalacje ogrzewania, ciepła technologicznego, nawilżania powietrza, suszenia powietrza, oczyszczacze powietrza, urządzenia klimatyzacyjne typu ściennego, przysufitowo-przypodłogowego, przenośnego, split, wentylokonwektory oraz wszystkie urządzenia i elementy klimatyzacji ogólnej w pomieszczeniach pracy o mikroklimacie umiarkowanym. Wykluczone są również urządzenia i instalacje wentylacji i klimatyzacji stanowiące część budowy przed oddaniem budynku do użytkowania.

Inne działania w zakresie poprawy jakości powietrza na stanowisku pracy, opisane w katalogu, to:

• Działanie 16: zwalczanie zagrożeń szkodliwymi czynnikami chemicznymi lub pyłowymi. Maksymalna kwota dofinansowania wynosi 300 000 zł, przy czym muszą być spełnione określone poziomy tych zagrożeń.

• Działanie 17: poprawa wymiany powietrza, w którym nie występują zagrożenia chemiczne i pyłowe. Kwota dofinansowania wynosi do 200 000 zł, a celem inwestycji jest osiągnięcie stanu zgodnego z normami wentylacji ogólnej.

Sprzęt i elementy klimatyzacji zgłaszane do Konkursu muszą być zgodne z techniczno-wykonawczym projektem przedstawionym przez wnioskodawcę. Projekt powinien zawierać część opisową, rysunkową oraz obliczeniową i być przygotowany zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego oraz normami dotyczącymi wentylacji i klimatyzacji w miejscach pracy. Dokumentację powinien sporządzić projektant posiadający odpowiednie uprawnienia w zakresie instalacji sanitarnych lub firma realizująca instalację. Regulamin przewiduje również możliwość zastąpienia pełnego projektu koncepcją techniczną opracowaną przez wykonawcę lub dostawcę instalacji. Jednak koncepcja ta musi zawierać merytoryczne i formalne elementy porównywalne do pełnego projektu. Jej przygotowanie wymaga zatem równie dużej staranności i wiedzy technicznej. Zarówno projekt, jak i koncepcja muszą być zgodne z wynikami Ocen Ryzyka Zawodowego, które mają na celu ograniczenie narażenia pracowników na szkodliwe warunki mikroklimatyczne. Warto podkreślić, że tak szerokie możliwości uzyskania wsparcia w zakresie klimatyzacji wymagają bardzo dokładnego i fachowego przygotowania wniosku. Klimatyzacja i wentylacja to dziedziny inżynierii, w których obowiązują konkretne prawa i zależności, znane specjalistom z branży. Dlatego wnioskodawca musi przedstawić swój projekt w formie technicznego uzasadnienia — swoistego dowodu, który przekona oceniających o zasadności i efektywności proponowanych rozwiązań. W związku z tym wybór odpowiedniego wykonawcy systemu wentylacyjnego jest kluczowy. Niskiej jakości dokumentacja może negatywnie wpłynąć na ocenę wniosku, a w skrajnych przypadkach doprowadzić do jego odrzucenia.

Do każdego wniosku, niezależnie od wybranego działania z Katalogu, należy dołączyć następujące załączniki:

• Ocena Ryzyka Zawodowego (ORZ) – Dokument przygotowany zgodnie z wymaganiami zawartymi w dokumentacji konkursowej. Dla każdego z typów stanowisk pracy objętych projektem należy przygotować osobny ORZ;

• Zaświadczenie z Urzędu Skarbowego o niezaleganiu z podatkami o odpowiedniej aktualności;
• Dokumentacja fotograficzna – zdjęcia stanowisk pracy, maszyn lub pomieszczeń, które będą objęte planowaną inwestycją. Temat omówiony szczegółowo w dalszej części artykułu;
• Umowa najmu nieruchomości (jeśli jest najmowana) W przypadku realizacji projektu w wynajmowanym obiekcie należy załączyć umowę najmu zawartą na czas nieoznaczony lub co najmniej 5 lat od daty rozpoczęcia realizacji projektu;
• Oświadczenia wymagane przez ZUS. Najważniejsze jest oświadczenie, że inwestycje, które wnioskodawca planuję w ramach projektu, będą realizowane w budynkach/obiektach wykonanych zgodnie z przepisami, obowiązującymi w czasie ich wznoszenia i użytkowanych zgodnie z ich przeznaczeniem.

Dodatkowe dokumenty wymagane przy składaniu wniosku z działania 15, czyli na zakup i instalację urządzeń i elementów klimatyzacji ogólnej do stosowania w warunkach mikroklimatu gorącego lub zimnego:

• sprawozdanie z przedostatnich i ostatnich pomiarów, wskaźników mikroklimatu gorącego/zimnego na stanowiskach pracy, wykonane przez akredytowane w tym zakresie laboratoria – w przypadku braku przedostatnich pomiarów powyższych wskaźników, należy złożyć oświadczenie z wyjaśnieniem o ich braku, wraz z uzasadnieniem;
• projekt techniczny/wykonawczy instalacji, zawierający część rysunkową, opisową i obliczeniową, sporządzony w oparciu o aktualne przepisy prawa budowlanego i przepisy techniczne dotyczące wentylacji i klimatyzacji pomieszczeń pracy – projekt powinien być wykonany przez osobę z uprawnieniami w instalacjach sanitarnych lub wykonawcę instalacji;
• w przypadku braku projektu należy złożyć koncepcję wykonania instalacji, zawierającą część rysunkową, opisową i obliczeniową, sporządzoną w oparciu o aktualne przepisy prawa budowlanego i przepisy techniczne, dotyczące wentylacji i klimatyzacji pomieszczeń pracy, podpisaną przez wykonawcę instalacji.

• wykaz i szczegółowy opis źródeł emisji ciepła/zimna w pomieszczeniach, zawierający w szczególności informacje dotyczące liczby, typu i danych technicznych maszyn/urządzeń, rodzaju procesu technologicznego, wykonywanych czynności przez pracowników oraz czasu ekspozycji;
• dokumentacja fotograficzna wraz z opisem (schemat, lista, specyfikacja techniczna) poszczególnych urządzeń i elementów oraz całości instalacji wentylacji przemysłowej i HVAC (ogrzewania, wentylacji i klimatyzacji), jeżeli w budynkach ze stanowiskami pracy objętymi projektem występuje instalacja wentylacji przemysłowej i HVAC. Jeżeli instalacje tego typu nie występują, należy złożyć jednoznaczne oświadczenie w tym zakresie.

Dodatkowe, opcjonalne dokumenty przy składaniu wniosku:

• sprawozdanie z pomiarów strumieni objętości powietrza, krotności wymiany powietrza w pomieszczeniach oraz skuteczności wentylacji, wykonane przez laboratorium lub osobę z uprawnieniami w wymaganym zakresie.

Na wstępie podkreślamy, że warto poważnie traktować rzeczywistość kreowaną przez ZUS i nie lekceważyć wymogów Konkursu. Regulaminy konkursowe często przedstawiają wymagane dokumenty jako załączniki do formularza wniosku, co może sugerować, że są one jedynie dodatkiem. W efekcie wielu wnioskodawców skupia się głównie na samym formularzu, pomijając kluczowe znaczenie dołączonych dokumentów. Tymczasem prawidłowe udokumentowanie sytuacji BHP oraz obecności szkodliwego mikroklimatu w miejscu pracy to de facto proces dowodowy, który ma przekonać jurorów o potrzebie realizacji zgłaszanego projektu. Najważniejsze materiały to: Ocena Ryzyka Zawodowego, sprawozdania z pomiarów mikroklimatu oraz dokumentacja fotograficzna. Planowane działania, takie jak zakup urządzeń, muszą być poparte projektem technicznym lub koncepcją wykonawczą oraz szczegółową ofertą handlową. Jakość i wiarygodność tych dokumentów decyduje o tym, czy wniosek zostanie pozytywnie oceniony, a nawet czy nie zostanie odrzucony.

Odrzucenie może nastąpić na dwóch etapach:

1. Ocena formalna – bardzo szczegółowa weryfikacja formularza i załączników. Na tym etapie trzeba unikać błędów i niespójności w około 150 polach formularza oraz w kilkunastu, a czasem nawet kilkudziesięciu (!) załącznikach. To nie żart – najtrudniejsze wnioski mają nawet po kilkadziesiąt załączników. A każdy dokument to potencjalne pole minowe: jeden błąd i cały wniosek zostaje odrzucony. Ponad połowa wniosków jest odrzucana właśnie na etapie oceny formalnej przez urzędników wybranych oddziałów ZUS.

2. Ocena merytoryczna – analiza zasadności projektu i jakości dokumentacji. Eksperci z Centralnego Instytutu Ochrony Pracy – Państwowego Instytutu Badawczego oceniają dokumentację pod kątem wielu aktów prawnych, norm branżowych i technicznych, np. dotyczących wentylacji, a także regulaminów zawierających łącznie 175 stron wymagań. Na tym etapie odpada ponad 1/3 projektów, które przeszły pozytywnie ocenę formalną. Ocena ma w dużej mierze charakter subiektywny, co kontrastuje z rygoryzmem etapu formalnego. Ta dysproporcja oraz niekonsekwencja słusznie zostały opisane w raporcie pokontrolnym NIK. W praktyce tylko co czwarty wniosek uzyskuje dofinansowanie. Warto też pamiętać, że decyzje ZUS dotyczące oceny formalnej można odwołać do komisji odwoławczej, a następnie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Natomiast decyzje na etapie merytorycznym, de facto podejmowane przez CIOP – PIB, są ostateczne i niepodważalne, co wydaje się wątpliwe w świetle przepisów prawa. Niestety, chyba jeszcze nikt z wnioskodawców odrzuconych na etapie merytorycznym nie zdecydował się wykorzystać wszelkich sposobów przewidzianych przez prawo, aby zakwestionować taką konstrukcję regulaminu jako niezgodną z konstytucyjną zasadą sądowej kontroli decyzji administracyjnych.

Podsumowując, przygotowanie wniosku i załączników bez doświadczenia i znajomości specyfiki konkursu oraz wymagań ZUS jest bardzo ryzykowne. My doskonale znamy ten system i nie boimy się podejmować walki z instytucją, która nie zawsze gra fair. Dlatego traktujemy zdobycie dotacji jak zwycięstwo w trudnej walce, a naszym celem jest pomoc Tobie w wygraniu konkursu.

Polecamy skorzystanie z naszej wiedzy i wsparcia – zależy nam na Twoim sukcesie!

Pomiary wskaźników mikroklimatu oraz sporządzone na ich podstawie sprawozdania powinny być przeprowadzone przez akredytowane laboratoria, zgodnie z normami, (np.: PN-EN ISO 7243:2017-08 „Ergonomia środowiska termicznego – Ocena wpływu gorącego środowiska na człowieka przy użyciu wskaźnika WBGT”; PN-EN ISO 7730:2006 „Ergonomia środowiska termicznego – Analityczne wyznaczanie i interpretacja komfortu termicznego z zastosowaniem obliczania wskaźników PMV i PPD oraz kryteriów lokalnego komfortu termicznego”; PN-EN ISO 11079:2008„Ergonomia środowiska termicznego – Wyznaczanie i interpretacja stresu termicznego wynikającego z ekspozycji na środowisko zimne z uwzględnieniem wymaganej izolacyjności cieplnej odzieży (IREQ) oraz wpływu wychłodzenia miejscowego”; PN-EN ISO 7726:2001 „Ergonomia środowiska termicznego. Przyrządy do pomiaru wielkości fizycznych.”) oraz Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społeczne z dnia 29 listopada 2002 r. „w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy” z późniejszymi zmianami w tym odnoszącymi się do mikroklimatu gorącego i mikroklimatu zimnego.

Dodatkowo, można złożyć sprawozdanie z pomiarów strumieni objętości powietrza, krotności wymiany powietrza w pomieszczeniach, skuteczności wentylacji, wykonane przez laboratorium/osobę z uprawnieniami w wymaganym zakresie. W przypadku braku wcześniejszych (archiwalnych) pomiarów mikroklimatu, wnioskodawca zobowiązany jest do złożenia pisemnego oświadczenia zawierającego szczegółowe wyjaśnienie przyczyn ich niewykonania. Należy jednak wyraźnie zaznaczyć, że brak tych danych – jeśli były one wymagane przepisami prawa pracy – stanowi nie tylko uchybienie formalne w kontekście procedury konkursowej, lecz także naruszenie ustawowych obowiązków pracodawcy w zakresie zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.

Choć wykonanie pomiarów mikroklimatu nie jest możliwe jest w dowolnym momencie, wielu przedsiębiorców podejmuje to działanie dopiero bezpośrednio przed rozpoczęciem naboru wniosków do konkursu. To poważny błąd – brak danych z wcześniejszego okresu i niewłaściwe warunki wykonywania pomiarów i oceny obciążenia termicznego, znacząco ogranicza możliwość rzetelnej oceny skali zagrożenia i może skutkować niską oceną merytoryczną lub całkowitym odrzuceniem wniosku. Danych tych nie da się uzupełnić retroaktywnie. Ponadto moment wykonania pomiarów nie jest dowolny – jest uzależniony, między innymi, wpływem wewnętrznych i zewnętrznych źródeł ciepła lub zimna. Na mikroklimat na konkretnym stanowisku pracy ma wpływ oddziaływanie lokalnych, technologicznych źródeł ciepła lub zimna, na przykład płyta kuchenna lub suszarka pralnicza oraz zewnętrzna temperatura powietrza, nasłonecznienie, termoizolacyjność ścian, podłóg, sufitów, wymiana powietrza itp. Zatem wybór terminu, pory roku, a nawet pory dnia i aktualnej pogody, dla wykonania pomiarów, ma ogromne znaczenie. Na przykład, zgodnie z normą PN-EN 27243:2005 „Środowiska gorące – wyznaczanie obciążenia termicznego działającego na człowieka podczas pracy, oparte na wskaźniku WBGT”  pomiary powinny być prowadzone podczas występowania maksymalnego obciążenie termicznego pracowników. Jeżeli na parametry środowiska wpływają warunki atmosferycznych (np. w pomieszczeniach występują powierzchnie przeszklone, bez termoizolacji, narażone na pochłanianie i przenikanie promieniowania słonecznego, badania powinno się prowadzić latem w środku dnia, kiedy występuje maksymalne promieniowanie słoneczne lub też wysoka temperatura powietrza. Natomiast, jeżeli, głównym powodem mikroklimatu gorącego są przyczyny technologiczne, na przykład w odlewniach, pomiary powinny być wykonywane w czasie pracy urządzeń emitujących ciepło. Jak widać przygotowanie do prawidłowego wykonania pomiarów jest skomplikowane. Może zatem warto je powierzyć specjalistom z OpenZUS?

W środowisku gorącym, gdzie zazwyczaj pożądane jest zamontowanie klimatyzacji o dopuszczalności pracy, decyduje poziom wskaźnika WBGT wyrażonego w [°C], obliczonego na podstawie pomiarów temperatur, promieniowania cieplnego, wilgotności i ruchu powietrza. Na ocenę obciążenia termicznego pracowników, wynikającą, po części, z samych pomiarów mikroklimatu, mają również wpływ:

• chronometraż pracy uwzględniający czasy tzw. ekspozycji pracownika, przy zmianach środowiska termicznego, czyli rzeczywiste czasy narażenia na gorąc i czasy przebywania w przyjaznym środowisku termicznym;
• tempo metabolizmu wynikające ze stopnia ciężkości pracy;
• rodzaj oraz właściwości termiczne i paroprzepuszczalne odzieży używanej przez pracownika;
• aklimatyzacja pracownika do środowiska pracy.

Czynniki te są zazwyczaj lekceważone, a odnotowanie ich w sprawozdaniach pomiaru mikroklimatu, traktowane jest jako formalność. Tymczasem o dopuszczalnej temperaturze pracy WBGT i konieczności działań zaradczych, na przykład zamontowaniu klimatyzacji, mogą zadecydować właśnie te czynniki:

• długie okresy ekspozycji na gorąc wpłyną na obniżenie dopuszczalnej temperatury pracy;
• długie okresy wykonywania w gorącu cięższej pracy, podnoszącej tempo metabolizmu, również wpłyną na obniżenie dopuszczalnej temperatury pracy;
• stosowana przez pracownika odzież robocza i ochronna, w zależności od stopnia izolacyjności może podnieść lub obniżyć dopuszczalną temperaturę pracy;
• aklimatyzacji pracownika do gorąca i odczuwanie ruchu powietrza następuje po ok. 7 dniach stopniowego przyzwyczajania organizmu – w okresie wcześniejszym należałoby obniżyć dopuszczalna temperaturę pracy.

Można ocenić, że w podobnych warunkach klimatu gorącego i podobnych wynikach pomiarów, wpływ tych czynników może zmienić dopuszczalna temperaturę pracy (WBGT) o kilkanaście stopni Celsjusza. To jest być, albo nie być dla pracodawcy! Zatem przygotowując się do pomiarów mikroklimatu warto ocenić przynajmniej metabolizm organizmu pracownika. Czy zrobi to należycie ktoś w Twojej firmie? OpenZUS przygotuje to wszystko profesjonalnie!

Pamiętaj! Niekorzystny układ uwarunkowań i okoliczności może spowodować, że mikroklimat zostanie oceniony inaczej niż w rzeczywistości – często na niekorzyść pracowników – co może skutkować porażką lub wykluczeniem z Konkursu.

ZUS udziela wsparcia finansowego pracodawcom, którzy przestrzegają podstawowych standardów BHP, do których należy regularne prowadzenie pomiarów parametrów środowiska pracy. Wykonanie co najmniej dwóch pomiarów pozwala na dokładniejszą ocenę mikroklimatu i stanowi solidną podstawę do przygotowania skutecznego rozwiązania technicznego – projektu lub koncepcji instalacji. Systematyczne, rzetelne i odpowiednio udokumentowane pomiary mikroklimatu są kluczowym elementem w procesie ubiegania się o dofinansowanie. W konkursie ZUS na zadania związane z klimatyzacją wsparcie może sięgać nawet 200 000 zł. W związku z planowanym rozpoczęciem kolejnej edycji konkursu w I kwartale 2026 roku, warto już teraz rozpocząć przygotowania – opracować strategię i zlecić pomiary środowiskowe. To pierwszy i niezbędny krok, aby skutecznie ubiegać się o wsparcie finansowe. Równocześnie rekomendujemy nawiązanie współpracy z doświadczonym zespołem, takim jak eksperci OpenZUS, którzy zapewnią kompleksową pomoc na każdym etapie, dbając o prawidłowe przygotowanie dokumentacji technicznej oraz minimalizując ryzyko błędów formalnych i merytorycznych.

Wśród kluczowych elementów dokumentacji wymaganej w konkursie ZUS znajduje się szczegółowy wykaz wszystkich urządzeń, maszyn oraz materiałów, które mogą być źródłem emisji ciepła lub zimna w środowisku pracy. Tak jak wyniki pomiarów wskaźników mikroklimatu gorącego/zimnego, również zestawienie źródeł emisji stanowi fundament projektowy – pozwala określić zakres planowanych działań oraz dobrać właściwe rozwiązania techniczne objęte wnioskiem. Z tego względu wykaz musi być spójny z założeniami projektowymi lub dokumentacją techniczno-wykonawczą, którą wnioskodawca przedstawia w konkursie. Należy mieć świadomość, że ZUS ma prawo kontrolować zgodność przedstawionych danych na każdym etapie postępowania – od momentu złożenia dokumentacji, poprzez ocenę wniosku, aż po etap rozliczenia projektu. Dlatego zestawienie źródeł emisji ciepła/zimna powinno być przygotowane rzetelnie, zgodnie ze stanem faktycznym oraz uwzględniać wszystkie istotne parametry technologiczne.

Dla wielu przedsiębiorstw opracowanie takiego wykazu może okazać się skomplikowane i czasochłonne, szczególnie jeśli brakuje wewnętrznych zasobów kadrowych lub doświadczenia w analizie środowiska pracy. W takich przypadkach warto rozważyć powierzenie przygotowania dokumentu konsultantowi OpenZUS.pl, który zapewni jego zgodność z wymogami konkursowymi oraz odpowiednią jakość merytoryczną. Dobrze przygotowany wykaz znacząco zwiększa szanse na uzyskanie dofinansowania oraz minimalizuje ryzyko błędów podczas kontroli.

Jeżeli jesteś zainteresowany taką usługą, skontaktuj się z nami i zapytaj o Pakiet Complex Plus, w którym Twoje zaangażowanie jest minimalne i sprowadzone do kwestii absolutnie wymagających Twojego osobistego działania.

Ocena Ryzyka Zawodowego (ORZ) to dokument obowiązkowy dla każdego wniosku składnego w konkursie ZUS, niezależnie od rodzaju zagrożeń i planowanych działań. Jednocześnie należy pamiętać, że jego sporządzenie to nie tylko wymóg formalny w kontekście konkursu, ale również obowiązek prawny każdego pracodawcy, wynikający z przepisów Kodeksu pracy.

Prawidłowo sporządzony dokument ORZ powinien zawierać:
·       identyfikację zagrożeń występujących na ocenianych stanowiskach;
·       ocenę poziomu ryzyka wynikającego z zagrożeń;
·       oraz działania profilaktyczne ograniczające wystąpienie zagrożenia lub jego skutki.

Choć regulamin Konkursu dopuszcza dowolną formę opracowania ORZ i możliwość sporządzenia go przez dowolną, upoważnioną osobę w firmie, w praktyce bardzo często spotyka się wzory pobrane z Internetu, które spełniają formalne wymogi prawa, nie niosąc właściwej wartości analitycznej. W Konkursie ZUS takie dokumenty są łatwo identyfikowane i oceniane negatywnie, co może znacząco obniżyć ocenę i szanse na uzyskanie dofinansowania. Zgodnie z wytycznymi konkursowymi, dokument powinien być opracowany zgodnie z normą PN-N-18002, a o jego jakości stanowi:
·       oryginalność i zgodność z realiami danego zakładu pracy;
·       struktura zgodna z wymogami konkursowymi;
·       podsumowanie poziomu ryzyka, odnoszącego się bezpośrednio do zagrożeń, które mają zostać ograniczone dzięki inwestycji.

To właśnie podsumowanie Oceny Ryzyka Zawodowego – często bagatelizowane – może okazać się decydujące dla pozytywnej oceny całego wniosku. Stanowi to kluczowe uzasadnienie potrzeby realizacji projektu i ma istotny wpływ na ostateczny werdykt oceniających. Co istotne, treść ORZ musi być w pełni zgodna z pozostałymi elementami dokumentacji konkursowej – w szczególności z wykazem źródeł emisji, opisem planowanego przedsięwzięcia i jego koncepcją techniczną. Tylko wtedy dokument będzie pełnoprawnym materiałem dowodowym, który odegra swoją rolę w procesie oceny projektu. Z tego powodu zaleca się nie tylko aktualizację istniejącej oceny, ale często – zwłaszcza przy bardziej złożonych inwestycjach – przygotowanie jej od nowa, z pełną starannością i zgodnie z obowiązującymi normami oraz wymogami konkursowymi. Najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie z wiedzy i doświadczenia ekspertów OpenZUS, którzy zadbają o to, by dokumentacja była kompletna, rzetelna i spójna, znacznie zwiększając szanse na uzyskanie dofinansowania.

Jeśli obiekty objęte projektem wyposażone są w systemy wentylacji przemysłowej lub instalacje HVAC (czyli systemy ogrzewania, wentylacji i klimatyzacji), do wniosku konkursowego należy obowiązkowo dołączyć szczegółową dokumentację fotograficzną. Musi ona zawierać także część opisową obejmującą schemat instalacji, wykaz urządzeń oraz ich specyfikacje techniczne.

W przypadku braku tego typu instalacji konieczne jest złożenie jednoznacznego oświadczenia potwierdzającego ich nieistnienie. Dokumentacja zdjęciowa pełni w procesie oceny wniosku szczególnie istotną rolę – często większą niż techniczne opisy czy tabele z danymi. To właśnie fotografie pozwalają ekspertom ocenić rzeczywisty stan instalacji, poziom eksploatacji, prawdopodobny stan powietrza w pomieszczeniach oraz istniejące zagrożenia – i tym samym stanowią konkretny dowód potrzeby realizacji projektu.

Należy pamiętać, że przygotowanie dokumentacji fotograficznej to nie tylko kwestia robienia zdjęć. Wskazane jest przeprowadzenie wcześniejszej wizji lokalnej oraz stworzenie scenariusza zdjęciowego, który zapewni zgodność ujęć z wymaganiami konkursu. Nietrafione kadry lub pominięcie istotnych elementów mogą znacząco obniżyć ocenę formalną wniosku.

ZUS precyzyjnie określa wymagania dotyczące zdjęć: ich jakości, formatu, opisów oraz nazewnictwa plików. Aby uniknąć błędów i nadać dokumentacji wysoką wartość dowodową, warto skorzystać ze wsparcia ekspertów OpenZUS.pl. Zapewnimy zgodność ze wszystkimi wytycznymi oraz przygotowanie materiałów, które skutecznie wesprą cel nadrzędny – pozyskanie dofinansowania z ZUS.

Zgodnie z regulaminem Konkursu, do wniosku należy obowiązkowo dołączyć pełną dokumentację techniczną projektu – nie należy jej mylić z projektem budowlanym. Dokument ten powinien być opracowany przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia projektowe w zakresie instalacji sanitarnych. Dopuszczalną alternatywą dla projektu technicznego jest koncepcja techniczna przygotowana przez przyszłego wykonawcę instalacji. Musi ona jednak spełniać jasno określone wymagania formalne i merytoryczne, aby została uznana przez ZUS za równoważną projektowi. Oznacza to, że dokumentacja ta powinna zawierać:

• część rysunkową, opisową i obliczeniową;
• potwierdzenie zgodności z aktualnymi przepisami technicznymi i budowlanymi dotyczącymi wentylacji w środowisku pracy;
• odniesienie do wyników Oceny Ryzyka Zawodowego i wyraźne wskazanie zagrożeń, które projekt ma eliminować lub ograniczać;
• techniczne i formalne uzasadnienie doboru konkretnych urządzeń – z uwzględnieniem ich zgodności z Katalogiem działań dopuszczalnych przez ZUS;
• pełną spójność z treścią wniosku oraz jego załącznikami;
• zintegrowanie z ofertami cenowymi producentów i dostawców.

Ze względu na złożoność dokumentacji technicznej, jej przygotowanie wymaga nie tylko specjalistycznej wiedzy z zakresu wentylacji i klimatyzacji, ale również dobrej znajomości warunków pracy w danym zakładzie, aktualnych ofert rynkowych oraz wymagań konkursowych. Brak doświadczenia w którymkolwiek z tych obszarów może skutkować opracowaniem koncepcji, która nie spełni wymogów formalnych lub merytorycznych, co grozi odrzuceniem wniosku już na wstępnym etapie oceny. Warto podkreślić, że rola dokumentacji technicznej nie kończy się na etapie składania wniosku. W trakcie realizacji projektu – trwającej niekiedy wiele miesięcy – mogą wystąpić różnice pomiędzy planem a wykonaniem, takie jak:

• użycie urządzeń o innych parametrach technicznych niż pierwotnie założone;
• zmiany w układzie instalacji wynikające z warunków montażu;
• rozbieżności pomiędzy założonymi a rzeczywistymi warunkami pracy instalacji.

ZUS dokonuje kontroli końcowej, porównując złożoną wcześniej dokumentację z faktycznie wykonanym projektem. W przypadku istotnych niezgodności możliwe są poważne konsekwencje finansowe – włącznie z obniżeniem przyznanego wsparcia lub koniecznością jego całkowitego zwrotu. Statystyki są alarmujące: niemal 1 na 3 beneficjentów musi oddać część lub całość dotacji – najczęściej z powodu błędów w dokumentacji lub niewłaściwej realizacji inwestycji.

Dlatego tak ważne jest, by projekt był prowadzony z pełną starannością na każdym etapie: od przygotowania dokumentacji, przez realizację techniczną, aż po końcowy odbiór. Najlepszym rozwiązaniem jest współpraca z doświadczonymi specjalistami OpenZUS.pl oraz rekomendowanymi wykonawcami instalacji. Nasze zespoły projektowe dbają o zgodność z regulaminem, wysoki poziom merytoryczny dokumentów i bezpieczeństwo formalne całego przedsięwzięcia. Konkurs ZUS to nie miejsce na improwizację – tu liczy się rzetelność, precyzja i zgodność z przepisami od początku do końca.

Oferty handlowe dotyczące wszystkich działań zaplanowanych w projekcie muszą być imienne – wystawione bezpośrednio na wnioskodawcę – oraz zgodne z precyzyjnie określonymi wymaganiami formalnymi i technicznymi. Każda oferta powinna zawierać:

• szczegółowy opis techniczny oferowanych urządzeń lub rozwiązań;
• cenę jednostkową i wartość całkowitą zamówienia;
• pełne dane sprzedawcy i nabywcy;
• informacje dotyczące okresu gwarancji, warunków serwisowych oraz planowanego terminu realizacji;
• kosztorys materiałowo-montażowy, sporządzony zgodnie z obowiązującym wzorem;
• realistyczne warunki cenowe i harmonogramowe, z uwzględnieniem faktu, że realizacja zakupu może nastąpić nawet po 12 miesiącach od wystawienia oferty.

W praktyce przygotowanie oferty zgodnej z wymogami konkursu ZUS stanowi niemałe wyzwanie. Nawet doświadczeni dostawcy często nie są świadomi specyfiki konkursu, co skutkuje niepełnymi lub niepoprawnymi dokumentami. Typowe błędy to m.in.: brak szczegółowych parametrów technicznych, niechęć do zmiany standardowego wzoru oferty, nieprecyzyjne warunki serwisowe czy brak gwarancji utrzymania ceny przez dłuższy czas.

Dzięki wieloletniemu doświadczeniu zespół OpenZUS.pl dysponuje bazą sprawdzonych, kompetentnych dostawców, którzy znają wymagania konkursu i potrafią przygotować ofertę zgodną z regulaminem. W wielu przypadkach współpracują oni bezpośrednio z naszymi doradcami przy tworzeniu dokumentacji, co znacząco ogranicza ryzyko błędów formalnych i przyspiesza proces kompletowania wniosku. W efekcie klient otrzymuje nie tylko poprawną ofertę, ale także pewność, że spełnia ona wszystkie wymagania formalne konkursu.

Pracodawca ma obowiązek zapewnienia i utrzymania sprawnej i skutecznej wentylacji pomieszczeń pracy, wykonywania pomiarów strumieni powietrza wentylacyjnego, przechowywania sprawozdań z tych pomiarów oraz reagowania na usterki. Obowiązki pracodawców dotyczące pomiarów strumieni objętości powietrza wynikają głównie z przepisów dotyczących warunków pracy, wentylacji pomieszczeń oraz BHP i są określone w różnych przepisach i normach technicznych:

1. Kodeks Pracy
   Art. 207 § 1: „Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy.”
   Art. 227 § 1: „Pracodawca jest obowiązany dokonywać pomiarów i ocen czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy.”

2. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów BHP
   § 30 ust. 1: „Pomieszczenia pracy powinny być wyposażone w urządzenia zapewniające wymianę powietrza odpowiednią do rodzaju wykonywanej pracy oraz liczby pracowników.”
   § 30 ust. 2: „W pomieszczeniach, w których emisja zanieczyszczeń do powietrza przekracza dopuszczalne normy higieniczne, należy zastosować wentylację mechaniczną wywiewną lub nawiewno-wywiewną.”

3. Norma PN-B-03430: Wentylacja w budynkach
   Norma określa minimalne wartości strumieni objętości powietrza, które muszą być dostarczane do pomieszczeń w zależności od ich przeznaczenia (np. biura, hale produkcyjne, laboratoria). Zalecenia uwzględniają liczbę osób, rodzaj wykonywanej pracy oraz obecność źródeł zanieczyszczeń powietrza.

4. Norma PN-EN 12599: Procedury pomiarów dla wentylacji i klimatyzacji
   Norma definiuje metody i wymagania techniczne pomiarów strumieni powietrza, ciśnień, temperatur i innych parametrów istotnych dla oceny pracy systemów wentylacyjnych i klimatyzacyjnych.

Nie ma jednego ustawowego terminu, np. „co 2 lata”, ale w praktyce pomiarów dokonuje się:

• podczas odbioru technicznego instalacji;
• po każdej istotnej modernizacji;
• cyklicznie, w ramach kontroli stanu BHP (praktyka: zwykle raz na rok lub raz na 2 lata);
• na żądanie PIP lub sanepidu.

W przypadku instalacji wentylacyjnych w obiektach użyteczności publicznej lub zakładach przemysłowych kontrola wentylacji często jest prowadzona zgodnie z harmonogramem nadzoru technicznego, np. okresowo co 12 miesięcy. W przypadku ubiegania się o dofinansowanie w Konkursie ZUS na działania z zakresu klimatyzacji (z punktu 15 Katalogu), załączenie takiego sprawozdania jest opcjonalne, natomiast dla wentylacji bez usuwania szkodliwych czynników chemicznych lub pyłowych (z punktu 17 Katalogu) sprawozdanie takie jest obowiązkowe. Jednak w każdym przypadku jego profesjonalne sporządzenie i wyniki uzasadniające konieczność wykonania wspomnianych działań będą kluczowe dla sukcesu w Konkursie. Warto zatem wykonać takie pomiary i sprawozdania we współpracy z fachowcami z OpenZUS.

Dostawca to – obok klienta i konsultanta – kluczowy filar skutecznego ubiegania się o dofinansowanie z ZUS. Jego znaczenie jest ogromne: nawet najlepiej przygotowany projekt nie ma szans na sukces bez rzetelnego i doświadczonego partnera technologicznego. Konkurs ZUS nie toleruje przypadkowych wyborów – tu liczy się precyzja, jakość i znajomość specyfiki programu. Właśnie dlatego współpracujemy wyłącznie z firmami, które przeszły już tę drogę – z powodzeniem. Nasi rekomendowani dostawcy to nie przypadkowe firmy z wyszukiwarki, lecz sprawdzeni specjaliści, którzy łączą wiedzę inżynieryjną z praktyką działania w ramach projektów ZUS. Ich zespoły składają się z doświadczonych projektantów i techników, którzy nie tylko tworzą wysokiej jakości dokumentację techniczną, ale również rozumieją regulamin konkursu, wymogi formalne oraz najczęściej popełniane błędy – i potrafią ich uniknąć.

Dzięki współpracy z takimi dostawcami, wnioskodawcy zyskują pewność, że ich dokumentacja ofertowa nie tylko spełnia wszystkie formalne wymogi, ale również wzmacnia całościową wartość merytoryczną wniosku. W konkursie ZUS jakość ofert handlowych bywa równie istotna jak sam projekt techniczny – dlatego wybór sprawdzonego partnera już na początku drogi jest kluczowym elementem strategii sukcesu.

Proponowane przez TORAM systemy chłodzenia hal produkcyjnych bądź magazynowych to urządzenia cechujące się niskim zużyciem energii oraz niezwykle łatwą instalacją. Dzięki temu, że zapewniają stały przepływ świeżego powietrza, skutecznie eliminują zanieczyszczenia powstające podczas produkcji, a także kurz, spaliny i inne mikroorganizmy, które mogą być szkodliwe dla zdrowia pracowników. Warto również wspomnieć, że systemy chłodzenia hal mogą działać nawet w otwartej przestrzeni, natomiast gdy są umieszczone wewnątrz, nie trzeba zamykać okien oraz drzwi. Jest to istotne w halach magazynowych czy produkcyjnych, gdzie bramy otwierają się i zamykają przez cały dzień. Proponowane przez TORAM urządzenia charakteryzują się dużą mobilnością oraz szerokim zastosowaniem, dzięki czemu chłodzenie hal produkcyjnych i magazynowych jest łatwe i skuteczne.

TORAM zajmuje się produkcją i dystrybucją urządzeń najwyższej jakości, które skutecznie schłodzą hale produkcyjne i magazynowe, niezależnie od metrażu obiektu. W ofercie znajdują się m.in.:

• wentylatory,
• klimatyzatory wodne,
• systemy wstępnego chłodzenia,
• i wiele innych.

Skuteczne systemy chłodzenia hal magazynowych i produkcyjnych są niezbędne dla bezpieczeństwa towaru i komfortu pracowników. Warto pamiętać, że maksymalną dopuszczalną temperaturą w halach produkcyjnych, w których pracują ludzie, jest 26–28 °C. W upalne dni temperatura w hali produkcyjnej często przekracza ustaloną prawnie normę, dlatego każdy pracodawca powinien wyposażyć obiekt w system chłodzenia, który zapewni przyjemny chłód nawet w środku lata.

TORAM zapewnia ponadto:

• dobór optymalnego rozwiązania technicznego,
• przygotowanie koncepcji wykonawczej,
• opracowanie kosztorysu zgodnego z wymaganym wzorem,
• oraz pomoc w kompletowaniu wniosku o dofinansowanie.

Model działania OpenZUS.pl opiera się na zasadzie rozliczenia za efekt – nasz zysk pojawia się dopiero wtedy, gdy skutecznie pozyskamy dla Ciebie dofinansowanie z ZUS. Opłata za wniosek nie pokrywa rzeczywistych kosztów jego przygotowania ani stworzenia pełnej dokumentacji – to my ponosimy ryzyko inwestycji czasu, wiedzy i zasobów. Dlatego naszym nadrzędnym celem jest zdobycie dotacji, bo Twój sukces staje się wtedy również naszym sukcesem – oraz sukcesem dostawcy. Właśnie z tego powodu bardzo uważnie selekcjonujemy zarówno projekty, jak i partnerów, z którymi współpracujemy. Każdy projekt traktujemy jak inwestycję, w którą angażujemy się w pełni i dla której walczymy o możliwie najwyższy zwrot. To podejście sprawia, że nie składamy „papierów dla samego składania” – przygotowujemy przemyślane, dopracowane aplikacje, które realnie zwiększają szanse na uzyskanie finansowania.

Jeśli podejmujemy się realizacji Twojego projektu, możesz mieć pewność, że widzimy w nim potencjał na SUKCES.

Naszym klientom zapewniamy kompleksowe wsparcie na każdym etapie:
• organizujemy badania środowiskowe i pomagamy w interpretacji wyników;
• przygotowujemy kompletny wniosek oraz wszystkie wymagane załączniki BHP;
• koordynujemy przygotowanie załączników technicznych;
• dostarczamy instrukcji, wskazówek jak stworzyć wymagane załączniki, a jeżeli trzeba to sami opracowujemy pełną dokumentację pomocniczą – w tym wykazy źródeł emisji, dokumentację HVAC.

Sukces w konkursie ZUS nie zaczyna się od wypełnienia formularza ani od napisania dobrej koncepcji technicznej – to jedynie efekt końcowy dobrze zaplanowanego procesu. Prawdziwe źródło naszej skuteczności leży gdzie indziej. Tym fundamentem jest świadomy, dokładny i odpowiedzialny dobór klientów – czyli partnerów, z którymi wspólnie tworzymy coś na kształt „spółki celowej”, powołanej w jednym, konkretnym celu: zdobycia dofinansowania. To porównanie nie jest przypadkowe. Tak jak w spółce celowej, obie strony – Ty, OpenZUS.pl oraz rekomendowany dostawca – wnoszą określone zasoby, dzielą się odpowiedzialnością i mają jasno sprecyzowany cel. Sukces zależy nie tylko od naszej wiedzy i doświadczenia, ale także od Twojego zaangażowania, dyscypliny, terminowości oraz gotowości do współpracy na wysokim poziomie.

To partnerstwo wymaga:

• szybkiego reagowania na pojawiające się potrzeby i pytania,
• dostarczania wymaganych danych i dokumentów w określonych terminach,
• otwartości na sugestie i wspólne rozwiązywanie problemów.

W zamian każda ze stron czerpie konkretne, mierzalne korzyści. Ty – jako wnioskodawca – zyskujesz realne wsparcie i szansę na nawet 200 000 zł dofinansowania.

Model „spółki celowej”, który wspólnie tworzymy, to nie teoria – to sprawdzona w praktyce strategia działania, która daje realne efekty. Jeśli jesteś zmotywowany, gotowy na partnerską współpracę i zależy Ci na uzyskaniu dofinansowania z ZUS, zapraszamy. Zespół OpenZUS.pl jest gotowy do działania. Skontaktuj się z nami – w każdy możliwy sposób.